در این حق‌کشی که به سردمداری مهدی چمران و همراهی دونفر عضو فوق الذکر توام بود، تعداد دیگری از اعضای شورای شهر تهران من جمله مرتضی طلایی که اکنون در کانادا با شلوارک جوج می زند و به ریش نه تنها مردم ری، بلکه به ریش یک ملت می خندد، هم راه شدند.
و اما، اکنون خبر حائز توجه و منتشر شده این روزها این است که نام “ری” از تابلوی شورای *شهر تهران، ری و تجریش* حذف شده است.
سوال: آیا جعفر شربیانی نیز همان قاعده اسلاف خود را در پیش گرفته است؟
اگر اینطور هست، خب تکلیف مردم ری با ایشان مشخص است و اگر اینطور نیست، سکوت او در برابر حذف نام “ری” از تابلوی شورای شهر تهران چیست؟
جعفر شربیانی که از قضا او هم زاده “ری” هست و با این توجیه و تکلیف که با حضورش در *شورای شهر تهران، ری و تجریش* مدافع منافع شهرری باشد، لازم است سکوتش را بشکند و همراه با پدرناخوانده های ری، موضع خودشان را در برابر این حرکت نابخشودنی که در *شورای شهر تهران، ری و تجریش* صورت گرفته است و منتج به حذف نام ری از تابلوی آن شورا شد، روشن کنند.
امروز افکار عمومی نه تنها در شهرری، بلکه در شهرستان ری از این اقدام شورای شهر تهران، ری و تجریش منزجر شده اند.
اذهان محترم مردم شریف شهرستان ری به یاد دارند در زمان تصدی مسئولیتم در مسند فرماندار، فرمانداری شهرستان ری به فرمانداری ویژه ارتقاء داده شد تا مقدمه ای تسریع کننده در امر استقلال ری از تهران باشد.
اما در آن زمان افرادی که در صدر این یادداشت اسمشان آمد با هوچی گری سیاسی و سوء استفاده از ارتباطات نامیمونی که داشتند شروع به سنگ اندازی کردند.
تیم فنی حقوقی ما در فرمانداری ری در آن زمان با استفاده از ظرفیت های قانونی و با قدرت، روند استقلال ری را تا جایی جلو برد که قرار بر تحویل شهرداری منطقه ۲۰ توسط شهردار وقت جناب عبداللهی (استاندار فعلی البرز) به فرمانداری ری گردید.
حتی در عصر روزی که قرار شد، شهرداری را تحویل بگیریم، جناب شهردار با بنده تماس گرفتند و خواستند که روز بعد این کار صورت پذیرد که به عنوان مجری قانون نپذیرفتم.
نتیجه آن این شد که شب هنگام همان افراد فوق الذکر از دیوان عدالت اداری که آن زمان همسایه شورای شهر و شهرداری تهران در خیابان بهشت بود، درخواست دستور موقت کردند که فی‌الفور توسط دیوان پذیرش شد و عملا نقل و انتقال شهرداری منطقه ۲۰ به فرمانداری ری تا زمان رسیدگی به درخواست دستور موقت متوقف شد و در نهایت با صدور رای شماره ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۲۸۰۴۱۵۹ به تاریخ ۱۳۹۱/۱۰/۱۸ توسط شعبه ۲۸ دیوان‌عدالت اداری، امر قانونی و حتمی تشکیل شورای شهرری و ایجاد شهرداری ری به محاق رفت.
و چون افراد مذکور می دانستند که دستور موقت صادرشده موقت است، دست به اقدامات تکمیلی برای تکمیل نیت ناخیرخواهانه شان زدند و با ارائه طرحی با قید دوفوریت به مجلس با عنوان: “طرح عدم انتزاع ری از تهران” با عجله ای اعجاب برانگیز در پی هوا کردن اصل استقلال ری برآمدند و بعد از آنکه مجلس به دوفوریت رای نداد، از مجلس رای رسیدگی با قید یک فوریت را گرفتند و در نهایت آن‌طرح در جلسه علنی مجلس به تاریخ ۱۳۹۱/۱۱/۱ تصویب و هر گونه تلاش برای استقلال ری و به دست گرفتن مدیریت شهری شهرری توسط اهالی آن را ناممکن کرد.
به تاریخ های اقدامات مخالفان استقلال ری که نگاه کنید متوجه می شوید که شهرری در آن زمان که در آستانه استقلال در امر داشتن شورا و شهرداری مستقل قرار گرفته بود، چگونه طومار تحصیل استقلال مدیریت شهری اش توسط خناسان پیچیده شد.
دقت کنید:
۱) ۱۳۹۱/۹/۱۹ زمان انتقال شهرداری منطقه ۲۰ به فرمانداری ری.
۲) ۱۳۹۱/۱۰/۱۸ صدور رای دستور موقت شعبه ۲۸ دیوان عدالت اداری.
۳) ۱۳۹۱/۱۱/۱ تصویب طرح ممنوعیت جدایی ری از تهران با قید یک فوریت در مجلس شورای اسلامی.
به دنبال حرکت های مذکور مذموم، ما در فرمانداری ری ساکت ننشستیم و با فشارهای وارده به شواری شهر تهران آنان را مجبور کردیم تا تابلوی شورای شهر تهران را به شورای *شهر تهران، ری و تجریش* تغییر دهند و اصلاح کنند که انجام شد.
اما؛ این روزها خبرها حاکی از آن است که نام ری از تابلوی شورای تهران‌حذف شده است و جالب اینجاست! که بازهم مهدی چمران آنجاست!!!؟ و دردناک تر هم آنکه جعفرشربیانی که می بایست در این خصوص موضع بگیرد، سکوت کرده است.
لذا و اکنون از فرماندار محترم توقع و انتظار است که از حیثیت مردم و جایگاه رفیع شهرری دفاع کند. البته بهتر آن است که هدف غایی استقلال “ری” از تهران باشد.
تهران باید بپذیرد که بایستی هزینه تلنبار کردن مشکلاتش بر دوش ری و نیز هزینه دریافت خدمات گوناگون و سنگینش از “ری” را به “ری” بپردازد.
مردم ری در این ایام درج مجدد نام “ری” بر تابلوی شورای تهران توسط مدیریت سیاسی شهرستان را به جد خواستارند و فرماندار می تواند این هجمه به حیثیت سیاسی شهرری را خنثی کند.
شورای شهر تهران الزام و اجبار دارد ضمن اصلاح اشتباه فاحش خود در حذف نام “ری” از تابلوی خود، به صورت مکتوب از مردم شریف شهرری عذرخواهی کند.
اعضای شورای شهر تهران اگر نمی دانند، بدانند که عنوان نمایندگان تهران در مجلس عبارت است از “نمایندگان مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس”.
این می تواند الگویی برای شورای تهران باشد.