آوای ری آنلاین: این اتفاق تنها یک سرقت ساده نیست؛ بلکه نمادی است از شکاف‌های عمیق اجتماعی، بی‌مسئولیتی مدیریتی و زخم‌های باز فرهنگی. سرقت سنگ قبر را نباید تنها یک عمل مجرمانه تلقی کرد؛ بلکه باید آن را زنگ خطری برای جامعه‌ای دانست که ارزش‌ها و اخلاقیاتش در معرض فروپاشی قرار گرفته است.
چرا باید شرایط اقتصادی به جایی برسد که عده‌ای دست به چنین اعمال شرم‌آوری بزنند؟ چرا نظارت و امنیت در جایی که باید محلی برای آرامش باشد، این‌چنین به حاشیه رانده شده است؟ آیا مدیریت شهری به جای افزایش بودجه‌های غیرضروری، نمی‌تواند امکانات امنیتی مناسب‌تری در بهشت زهرا(س) فراهم کند؟
این در حالی است که خبرهایی درباره ساخت فازهای جدید بهشت زهرا(س) منتشر می‌شود، این سؤال اساسی مطرح است: چرا به جای گسترش بهشت زهرای جدید، به فکر تأمین امنیت همین بخش‌های موجود نیستید؟ مگر قرار نبود بهشت زهرا(س) محلی برای آرامش باشد؟
بهشت زهرا(س) نباید تنها به محلی برای دفن اموات تبدیل شود؛ بلکه باید مظهر احترام به ارزش‌های انسانی و حرمت مردگان باشد.
آرامش واقعی نه در ساخت فازهای جدید، بلکه در حفظ امنیت و صیانت از قبور اموات است. مردم این را می‌خواهند و از مدیران انتظار دارند به جای پروژه‌های نمایشی، به نیازهای واقعی جامعه پاسخ دهند.